Wat zijn de hardingsmodificatiemethoden voor PBT

Polybutyleentereftalaat (PBT) is een technische kunststof met superieure prestaties, bekend om zijn uitstekende mechanische eigenschappen en thermische stabiliteit. Het wordt veel gebruikt in de auto-, elektrische en elektronische industrie en in de huishoudelijke apparatenindustrie. De broze aard van PBT beperkt echter de prestaties ervan in sommige toepassingen. Daarom is hardingsmodificatie een belangrijk middel geworden om de taaiheid en slagsterkte te verbeteren.

Mengmodificatie
Mengmodificatie is bedoeld om de taaiheid van te verbeteren PBT door het fysiek te mengen met andere polymeren met een hoge taaiheid (zoals polystyreen (PS), polypropyleen (PP), polyurethaan (PU), enz.). Bij deze methode wordt gewoonlijk gebruik gemaakt van smeltmeng- of oplossingsmengtechnologie.
Het voordeel van deze modificatiemethode is dat deze eenvoudig te bedienen en relatief goedkoop is, en de slagsterkte en taaiheid van PBT effectief kan verbeteren. Het is echter vermeldenswaard dat de compatibiliteit van het mengsel slecht kan zijn, wat kan leiden tot ongelijkmatige mechanische eigenschappen van het materiaal, waardoor de stabiliteit en duurzaamheid van het eindproduct worden aangetast.

Chemische modificatie
Chemische modificatie is het introduceren van hardingsmiddelen of modificatoren tijdens de synthese van PBT om de moleculaire structuur ervan te veranderen en zo de taaiheid te verbeteren. Deze methode omvat gewoonlijk copolymerisatie met taaimakende monomeren (zoals butadieen, acrylaten, enz.) om elastische polymeerketens te vormen.
Het voordeel van chemische modificatie is dat het de taaiheid van PBT op moleculair niveau aanzienlijk kan verbeteren, wat meestal resulteert in superieure mechanische eigenschappen en thermische stabiliteit. De complexiteit van het proces kan echter niet worden genegeerd en er kunnen speciale katalysatoren en reactieomstandigheden nodig zijn, wat de productiekosten verhoogt.

Wijziging van de filler
Modificatie van vulstoffen is bedoeld om de slagsterkte en taaiheid van PBT te verbeteren door het toevoegen van taaiheidverhogende vulstoffen (zoals rubberdeeltjes, gemodificeerde polymeerdeeltjes, enz.). Deze vulstoffen zijn gewoonlijk micron of nanometer groot en kunnen effectief in de PBT-matrix worden gedispergeerd.
Het voordeel van het introduceren van vulstoffen is niet alleen het verbeteren van de taaiheid, maar ook het verbeteren van andere eigenschappen van het materiaal, zoals hittebestendigheid en slijtvastheid. De dispersie en compatibiliteit van vulstoffen hebben echter een aanzienlijke invloed op de uiteindelijke prestaties, en als ze niet op de juiste manier worden behandeld, kan dit leiden tot een afname van de materiaalprestaties.

Polymeer modificatie
Polymeermodificatie verbetert de taaiheid van PBT door de polymeerketen van PBT te modificeren, zoals de introductie van flexibele segmenten. Deze methode omvat gewoonlijk het reguleren van het polymerisatieproces van PBT om de flexibiliteit en ductiliteit ervan te vergroten.
Het voordeel van polymeermodificatie is dat het de taaiheid van PBT aanzienlijk verbetert, terwijl de uitstekende thermische stabiliteit en mechanische sterkte behouden blijven. De complexiteit van dit proces vereist echter strikte controle van de reactieomstandigheden en kan andere eigenschappen van PBT beïnvloeden.